No właśnie, co robić z typowymi zachowaniami szczeniaka, które nie koniecznie są dla nas pożądane (a zwykle nie są)?

Oto kilka porad jak my sobie radziliśmy.

Co robić gdy szczeniak gryzie ręce?

Teoria: Szczeniaki poprzez gryzienie poznają świat i uczą się od siebie na ile "mogą sobie pozwolić". Kontrolują siłę zacisku szczęk a użycie zbyt dużej siły powoduje, że kompan zabaw wydobywa piskliwy dźwięk informujący o tym, że poczuł zagrożenie lub ból.

Praktyka: Bawiąc się z naszym maluchem w monecie kiedy nas ugryzł, obojętnie czy było to szczypnięcie czy też złapanie zębami , reagowaliśmy piskiem i zabawa NATYCHMIAST została zakończona. Odchodzimy monentalnie od rozrabiaki i zajmujemy się naszymy sprawami. Niezapomniany był widok psiaka i jego zdziwionej miny, ale dzięki temu Bandzio już więcej nas nie gryzie.

Co robić gdy szczeniak gryzie przedmioty?

Teoria: szczenie poprzez gryzienie przedmiotów poznaje świat. Ot i kropka.

Praktyka: dopóki szczeniak nie pozna komendy "nie wolno" działały u nas środki o masakrycznie paskudnym smaku. Gdy widzieliśmy, że Bandzio  namiętnie zabiera się do memłania naszych rzeczy (a uwielbiał kabel od laptopa, wszelkiego rodzaju dyndające frendzle i oczywiście kapcie) psikaliśmy wszystko paskudnie gorzkim preparatem a Bandzio już na sam widok czynności psikania tracił ochotę na wszelkie memłanie. Od momentu kiedy psiak załapał co oznacza "nie wolno" (nigdy nie można wypowiadać tej komendy wraz z imieniem psa !!) mamy coraz mniej problemów z jego gryzieniem.

Co robić gdy szczenie na nas szczeka?

Teoria: Szczenie szczeka na nas przeważnie gdy chce zwrócić na siebie uwagę. Uporczywe szczekanie powoduje, że chcąc nie chcąc reagujemy na nie i wtedy szczęśliwy malec osiągnął swój cel i wie (szybko sie uczy), że szczekaniem może wpływać na nasze zachowanie w stosunku do niego.

Praktyka: Kiedy Bandzio dostaje swojej głupawki i zaczyna na nas szczekać (np. my na łożku, on na dole) najlepszą i sprawdzoną metodą na niego jest: brak reakcji i odwrócenie się plecami. Działa jak ręką odjął. Bandzio owszem nie jest szczęśliwy i mruczy sobie coś pod nosem, ale zdecydowanie przestaje szczekać, a wtedy my (i dopiero wtedy) okazujemy mu zainteresowanie.

Kolejne porady i uwagi już niedługo.

Może nie jestem ekspertem, i NA PEWNO muszę się jeszcze wiele nauczyć, ale wiem jedno: szczeniaka należy wychowywać od samego początku jego pobytu z człowiekiem.

Pies, jako odrębny gatunek ma swoje prawa, zakodowane genetycznie, które przystosowaly go do życia drapieżnika jakie kiedyś w swojej historii prowadził. Obecnie psy są towarzyszami ludzi praktycznie w każdym środowisku i miejscu, ale żeby się w nim dobrze czuły od początku musimy je uczyć czego tak naprawdę oczekujemy.

I tak słodkiemu szczniaczkowi już w pierwszy dzień pokazaliśmy, że śpi u siebie, że jak gryzie to nas boli i jego urgyzienie kończy każdą zabawę, że za sikanie w domu nie ma nagrody natomiast jak sika na dworze to i on i my cieszy się niesamowicie a jeszcze dostanie za to swój ulubiony przysmak.

Już kiedyś pisałam, że mamy szczęście, bo nasz pies został bardzo starannie zsocjalizowany w hodowli, jest samodzielny, odważny i potrafi się opanować.

Sama czasami się dziwię jak, teraz już czteromiesięczny szczeniak potrafi tak wiele zrozumieć, tak opanować swoje reakcje, tak się na mnie skupić. Nauka przychodzi nam bez najmniejszego problemu, pies wykonuje to o co go proszę, ważne - proszę, bo moje polecenia są prośbą a jej wykonanie nagradzam smakolykiem albo przytuleniem.

Może to kwestia rasy, bo Shih-Tzu są psami do towarzystwa, z założenia bez agresji, przyjazne dla świata, o średniej aktywności. Może to właśnie to wpływa na to jaki tak na prawdę jest Bandzio? A może jednak to my, ucząc go od początku życia z nami, naszych zachowań, rutyny dnia codziennego łamanej  niespodziewanymi zabawami i spacerami, gładko przeprowadziliśmy go przez ten okres nauki życia z ludźmi? Myślę, że i jedno i drugie ma tu swoją zasługę.

Jeszcze daleka droga przed nami, ale już Bandzio staje się psem jakiego chcieliśmy mieć. A najpiękniejsze chwile to te, kiedy zadzwoni poranny budzik, pies wstaje ze swojego posłania i podchodzi do mojej strony łożka tylko po to aby położyć się na moich kapciach i poczekać aż wstane - czeka cierpliwie a ja próbuje zachować dla siebie ostatnie 5 minut snu.

Spacerujemy z Bandziem codziennie i codziennie staramy się zabierać go w coraz to inne miejsca. Raz że socjalizacja a dwa, że chcemy aby przyzwyczaił się do spacerów i jazdy samochodem.

Początkowo Bandzio bał się poważnie samochodów, ale nie jazdy w nich tylko tych na drodze, przejeżdżających. Ćwiczyłam więc z nim wolne zbliżanie się do jezdni. Początkowo kilka kroczków, smaczek i powrót do domu. Później już sam odważnie wychodził z naszego ogródka i pokonywał małe dystanse, ale zawsze jak zobaczył w oddali samochód to się zapierał i wiał do domu.

Teraz, kiedy codziennie sobie wychodzimy i chcąc nie chcąc Bandzio spotyka na swojej drodze samochody zaczyna pochodzić do nich prawie bez entuzjazmu (czytaj: strachu). Po prostu przyzwyczaił się.

No i sam fakt, że koło naszego domu mamy drogę, może nie tak ruchliwą, ale nawet kiedy jesteśmy w domu słychać przejeżdżający samochód, przyczynił się do tego, że Bandzio jest z autami "osłuchany" :)

Z okazji pierwszego dnia wiosny trzeba było trochę poszaleć. Wybraliśmy się więc na spacerek aby doskonalić przychodzenie Bandzia na zawołanie.

Wychodzi nam to już całkiem nieźle, a najważniejsze jest to, że jak pies zwiewa, to my nie biegniemy za nim, tylko odrotnie: trzeba uciekać i krzyczeć głośno jak to my uciekamy i jak to nam jest fajnie uciekając.

Obecnie ćwiczymy z Bandziem na większym terenie ale na razie w samotności. Kolejnym krokiem będzie nauka wracania kiedy będą z nami inni ludzie a ostatnim etapem wracanie przy obecności innych piesków.

A jak pies żre wszystko co napotka na drodze i w dodatku nie chce oddać, to najszybszym i sprawdzonym sposobem na odzyskanie zdobyczy nieokreślonego pochodzenia jest złapanie jej do ręki (a ona zapewne jest nadal w pysku naszego psa) i głośne piśnięcie. Gwarantuje, że zdziwiony piesek natychmiast puści owo ciekawe coś :)

[gallery link="file" orderby="title"]

Pierwszy dzień wiosennej pogody najlepiej wykorzystać na... spacerek z pieskiem. Nad wodą. Stawami. Tylko, żeby jeszcze durni ludzi nie wyrzucali wszędzie swoich śmieci... Wstyd ! Brak słów...

Bandzio jest już po 3 szczepieniach i najwyższa pora aby pobawił się z innym przedstawicielem swojego gatunku.  Plan był dobry ale wykonanie już trochę mniej, bo dorosły już York naszych przyjaciół nie był zbytnio zainteresowany zabawą z naszym małym szczylkiem :)

Bandzio się jednak nie poddawał i dzielnie biegał za Mopkiem. Obserwował też bacznie jak zachowuje się dorosły piesek i mamy nadzieje, że dużo się od Mopka nauczy. Szczególnie wracania na zawołanie... Bo z tym są problemy:)

[gallery link="file" order="DESC" orderby="ID"]

Niestety pogoda dalej nas nie rozpieszcza, ale Bandzio jest wręcz niezwykle szczęśliwy z tej aury, bo buszowanie w śniegu to okropniasta przyjemność. A już jak kule śniegowe przyczepią się do łapek i trzeba je później zlizać... Full wypas :)

Bandzio biega z obrożą i na smyczce 5 metrowej. Czytałam wiele opinii, jedni pisali, że dla malucha lepiej ubierać szelki, inni że raczej obrożę... My wybraliśmy to drugie głównie ze względu na możliwość szybkiego jej sciągania. Bandzio w domu nie posiada swoich żadnych spacerowych wspomagaczy.

[gallery link="file" orderby="ID"]

Dzisiaj Pancie zabrały mnie na super spacerek. Biegałem sobie po łączce i uczyłem się przychodzić na zawołanie. Pancia i Pancio mieli ze sobą moje ulubione przysmaki, które dostawałem jak tylko przybiegłem na zawołanie. Oprócz tego zjadłem również kilka liści i próbowałem wtrząchnąć szyszki ale Pancia powiedziała, że są fe i wyciągneła mi je z pyszczka.... Wrrrr.

A po spacerku wpakowałem się dzielnie do samochodu i szybciutko byliśmy spowrotem w moim ulubionym domku.

Spacerki są super :)

[gallery link="file" order="DESC" orderby="title"]

Niewiarygodne jak szybko szczeniak się uczy. Bandzio jest z nami od trochę ponad tygodnia i w przeciągu tego czasu nauczyłam go tylu sztuczek ile moje poprzednie psy nie pojęly w ciągu całego swojego życia. Na dzień dzisiejszy Bandzio wykonuje bezbłędnie:

siad

waruj

obrót

przybij piątke

papa

hop

zostań

daj

oraz oczywiście rozumie co oznacza chodź i rozpoznaje swoje imię. To dużo jak na 12 tygodniowego szczeniaka i jestem pod dużym wrażeniem. Co ciekawe kiedy ćwiczymy na dworze Bandzio potrafi się na mnie skupić mimo tego, że przecież otacza go pełen nowych zapachów świat i jest szczeniaczkiem, którego potrafi rozpraszać nawet powiew wiartu. Jak dla mnie - niewiarygodne!

Poniżej filmik nakręcony w pierwszym tygodniu gdzie Bandzio wykonuje siad, waruj, obrót i przybij piątke.

Jestem malutki, ale mam jus swoje psie zwycaje.

Jeden:  Nocna kupa, która smakuje najlepiej kiedy moja pancia i pancio jesce smacnie śpią i nie wiedzą, ze wogóle taką kupę zrobiłem. Tylko casami nie pospsątam po sobie dokładnie i jak pańcia się zbudzi i zobacy... Nie jest scesliwa, o nie....

Dwa: Najlepsa pora na dzemke to: rano, południe, popołudnie i wiecór. A w międzycasie najlepiej jest sobie podjeść i się pobawic.

Tsy: Najlepse dzemki ucina się na kapciach panci

Ctery: Snurówki są psefantastycne i najlepiej smakują :D

Pieć: Na spacerku tseba natychmias wiać do cieplutkiego domku bo tam bespiecnie i cieplutko

Seść: Kuze łapki są jesce lepse od snurówek

Siedem: jak pancio i pancia wychodzą sykuje się najlepsa wyzerka

Osiem: Mop to najwięksy na świecie wróg i tseba z nim walcyć do upadłego

Dziewięć: Godzina dziewiętnasta, dwudziesta i dwudziestapiersa to najlepsy czas na zabawę

Dziesięć: najlepiej zasypia się psy radiu bielsko i w samochodzie panci

Jedenaście: a tak wogóle to jesce równie dobre jak snurówki są kable od laptopa :)